Witte Basis Roomijs op Dooierbasis
Belangrijke informatie bij mijn ijsrecepten
Alle recepten geven een compositie tussen 740 en 760 gram, exclusief eventuele vullingen. Dit kan in de meeste ijsmachines verwerkt worden en geeft ongeveer 1 liter ijs. Je kunt natuurlijk zelf op- of afschalen.Zelf Witte Basis Roomijs op Dooierbasis maken
Begin je net met het bereiden van je eigen ijs en zoek je een mooi gebalanceerd canvas om mee aan de slag te gaan? Dan is dit Witte Basis Roomijs op Dooierbasis zeker wat voor jou! Je kunt de Witte Basis omzetten naar een Vanille Roomijs, er een Aroma/Extract aan toevoegen, er koffie- of matcha poeder in verwerken, koekjes of nootjes meedraaien aan het einde van de draaitijd of er een stracciatella van maken door gesmolten chocolade in de machine te gieten wanneer het ijs bijna klaar is. Alle bovenstaande voorbeelden worden in kleine percentages toegevoegd, ga je grote hoeveelheden toevoegen van iets, dan bestaat de kans dat het recept te veel uit balans raakt. Het ijs na het lossen afwerken met een variegato kan natuurlijk altijd.
Receptenbundel ijs (Witte Basis – met bindmiddel, eidooier of maïszetmeel)
Zoek je een mooi gebalanceerd canvas om mee aan de slag te gaan? Dan zijn deze Witte Basis Roomijs recepten zeker wat voor jou! Je kunt er erg veel mee variëren.
Slechts € 4,49 – direct in huis, onbeperkt afdrukken & vies maken is dus geen probleem!
Vreemd Vet in Roomijs
In Nederland mag een roomijs met andere vetten dan melkvet (MV), eigenlijk geen roomijs heten. Vreemd vet (VV) hoort dus wettelijk niet in een roomijs thuis. Waarschijnlijk is de eis met betrekking tot melkvet vooral opgenomen in de wet om te voorkomen dat het relatief dure melkvet wordt vervangen door goedkopere vetsoorten. Wanneer dat het geval is, gaat het ijsje vaak onder de noemer ‘schepijs’ de winkel in. Een stukje kwaliteitsbewaking dus. Gelukkig zijn we hobbyist en mogen we lekker zelf bepalen wat we doen en lekker vinden. Zo zijn er mensen die niet met ‘professionele’ bindmiddelen willen of kunnen werken. Dat kan diverse redenen hebben. De bindmiddelen zijn natuurlijke grondstoffen, maar natuurlijk meer verwerkt dan een eidooier. Zo, hups. Recht uit de kip. Iedereen zijn voorkeur zullen we maar zeggen.
Om dan een lekker ijsje te maken, met toch wat betere eigenschappen. Kunnen we teruggrijpen op eidooier. Van oudsher een van de meest gebruikte bindmiddelen. Om een lekker ijsje te kunnen maken, heb je helemaal niet veel dooier nodig. We gebruiken de dooiers als emulgator en als stabilisator. We gebruiken ze niet voor de smaak, een klein aandeel voldoet. 0.5-1% dooier om alleen gebruik te maken van de emulgerende werking van de Lecithine dat in de dooier zit. Om ook de viscositeit wat te verhogen is 3-4% voldoende, iets meer kan. Een stuk of 6 dooiers op een compositie van 750 gram is daarentegen totaal overbodig. Bij erg veel eidooier kan het ijs zelfs minder goed luchtig worden, het ijs krijgt dan minder luchtopslag doordat de viscositeit eigenlijk te hoog is! Verder is eidooier niet de sterkste stabilisator en emulgator. Ik wil dus aanraden dit ijs binnen een aantal dagen op te eten. Na verloop van tijd krijgt het ijs relatief grote ijskristallen die je op de tong kunt voelen, dat geeft dus een onaangenaam mondgevoel.
Het is niet nodig de dooiers en kristalsuiker ruban te kloppen of familie te maken. Je kunt eerst de dooier, melk en room in de pan doen. Dit krachtig doormixen. Vervolgens de droge grondstoffen erbij doen en weer krachtig doormixen. Het geheel vervolgens (onder continu roeren) rustig verwarmen naar een temperatuur van 85 °C. Bij deze methode is de kans op klontjes minimaal en is de dooier volledig bacterievrij. Ook de andere zuivel is (waar nodig) gepasteuriseerd. Voor de zekerheid de compositie door een zeef halen is wel aan te bevelen. Hoe voorzichtig je ook bent, er kan altijd ergens een klontje ontstaan. Blijft de zeef schoon? Dan heb je perfect gewerkt! Verwarm zeker niet hoger dan de aangegeven temperatuur, dan bestaat de kans dat het ijs duidelijk naar ei gaat smaken.
Over ijsrecepten zonder (gecombineerde) stabilisatoren en/of emulgatoren
Een ijsrecept waarin geen stabilisatoren en/of emulgatoren zitten, is gevoeliger voor krimp, het sneller vormen van grotere waarneembare ijskristallen, is minder stabiel, krijgt minder volume en blijft minder lang lekker dan een ijsje waarin dergelijke hulpstoffen wel zitten. Dit zijn dan ook geen ijsjes om lang in de vriezer te bewaren, je kunt ze het beste ’s ochtends draaien, overdag verder laten invriezen en ’s avonds nuttigen. ’s Avonds draaien en de volgende dag nuttigen kan natuurlijk ook. Ik wil aanraden ze niet veel langer dan een dag of twee te bewaren. Dan kan het ijs een onaangenaam mondgevoel hebben en ervaar je het ijsje als minder lekker, zonde!
Veelgestelde vragen bij ijsrecepten
Klik op één van de vragen voor een antwoord.Foutje gevonden?
Je kunt het mij laten weten zodat ik het kan bijwerken 🙂 Geef een foutje door.